Dag 6 in het UMCG (24 februari 2016)

24 februari 2016 - Groningen, Nederland

Je hebt vannacht goed geslapen. Je gaf wel aan dat je vanmorgen misselijk was en dat je had overgegeven. Je bent nog steeds misselijk. Dit kan uiteraard ook nog komen van de vloeistof van de ct scan!

We kregen te horen dat je een kamergenoot gaat krijgen, te weten Frederik (17 jaar).

Je had een nieuwe verpleegster die we nog niet eerder hebben ontmoet, namelijk Saskia. We hebben je gezamenlijk met de verpleging gewassen en deze heeft je grondiger gewassen dan gisteren. Je gaf aan dat je er niet veel zin in had omdat je dan weer moest draaien ivm je misselijkheid. Nadat dit allemaal was gedaan, hebben we je even laten liggen, maar direct kwam Mw. Bruggink langs met 2 assistenten en hebben naar je wond gekeken. Deze zag er mooi rustig uit en ze vertelde dat eruit de scan geen bijzonderheden waren uitgekomen (gelukkig maar). De vochtplek die er zit is ten opzichte van de vorige keer niet toegenomen. Daardat je sinds gisteren een andere antibiotica erbij krijgt (je kreeg als ik het goed schrijf augmentin en genta). De augmentin komt te vervallen aangezien je deze al sinds Almelo hebt. In overleg met de infectioloog geven ze je nu een andere antibiotica naast de genta. Door deze nieuwe antibiotica zal (waarschijnlijk) je vochtplek vanzelf verdwijnen. 

Uit je drain die er in Almelo geplaatst is komt geen nieuw vocht. Volgens de ct scan kan de drain er iets uitgetrokken worden, zodat deze misschien in je vochtplek komt te liggen. Maar eerst word gekeken of je drain nog loopt. De chirurg spoelt met water de drain door. Je geeft aan veel pijn te hebben als ze aan de drain zit. Ook legt ze ons uit dat er bij een drain (in de buik) gaatjes zitten zodat de vloeistof die erin gespoten wordt ook op andere plekken komt. Zodra je dan deze drain eruit trekt deze gaatjes buiten je buik komen te liggen en hij dan geen effect meer heeft. En doordat je ook aangeeft veel pijn hiervan te hebben en de antibiotica ook eerst 48 uur moet werken, wordt besloten nog niet de drain er iets uit te trekken.

Ook hebben we met de verpleegster de pleister rondom je centrale lijn (subclavia) verwijdert en schoongemaakt en weer een nieuwe pleister opgeplakt! Wat was je weer een bikkel. Je misselijkheid bleef wel. De afzuiging (een soort stofzuiger die steeds je maag leeg haalt, soort stofzuiger) loopt wel goed door.

Je ligt net helemaal klaar komt de fysio binnen, die de oefening met het balletje blazen/zuigen nog een keertje met je doet. Nu bestaat de oefening uit het zo lang mogelijk hoog houden van het balletje en vragen ons dit zo mogelijk elk uur te herhalen. Dit in verband met het voorkomen van een longontsteking, aangezien hij nu al een week in bed ligt. 

Ook is de pedagogisch medewerker nog met je aan de slag geweest en daar heb je een (dobbel) spelletje met kaartjes met je gedaan (rekenen). Helaas had je deze verloren met een verschil van 2 kaartjes (gisteren had je enorm gewonnen). Goed gedaan Bram!

Terwijl de pedagogisch medewerker met je bezig was hebben papa en mama hun spullen nu definitief naar het Ronald McDonald huis gebracht en kunnen we al onze spullen (voornamelijk kleding ed) eindelijk een (tijdelijk) plekje geven (ons tijdelijke verblijfadres = Ronald McDonald Huis Groningen, H.A. Kooijkerplein 15, kamer 202, 9713 GT Groningen). We hebben een helft van een koelkast en lade van diepvries tot onze beschikking. Alsmede een lade waar we spulletjes kunnen laten staan! Heerlijk hoor! Geen gesleep meer met onze kleding ed!

Tijdens het middageten hebben wij boodschappen gedaan om deze koelkast, diepvries en lade te vullen, zodat we niet dagelijks een winkel moeten opzoeken. Ook fijn!

Na de middag kwam Frederik bij je op de kamer. Hij moest zich om 2 uur melden en zou morgen geopereerd worden! Hij wist alleen nog niet hoe laat. De verpleging laat hem na bijna 2 uur weten dat dit zal zijn na enen de volgende dag en zijn vraag is dan ook of hij deze nacht nog naar huis mag. Dit mag hij gelukkig nog, wat inhoud dat het jouw laatste nacht alleen zal zijn. Aangezien er 1 televisie is moet je deze nu met hem delen. Maar tussen een 11 jarige en 17 jarige zit qua televisie programma's een enorm verschil. Hij heeft gelukkig via de pedagogisch medewerker een iPad tot zijn beschikking gekregen. Fijn voor hem dat hij dan ook zijn ding kan doen.

Later op de middag gaf je aan enorme buikpijn te hebben. De verpleging had ons eerder meegedeeld dat je weinig plaste en ze dit met de chirurg had overlegd. Besloten wordt om je nog meer via je infuus toe te dienen, omdat dit eerder op de middag was verlaagd (Je kreeg via je medicatie en infuus veel vocht binnen en je houdt dit blijkbaar vast). Na het toedienen kreeg je enorme buikpijn. Je belde zelf de verpleging om aan te geven dat je buik pijn deed en omdat ik aangaf dat je mogelijk een volle blaas zou hebben van al dat vocht, heeft ze een apparaat opgehaald om te kijken of je blaas inderdaad vol zou zitten. Dit bleek ook het geval te zijn en ze heeft je via je catheter met een spuit geholpen. Je catheter was inderdaad nog wel open! Gelukkig maar! Direct je slangen er weer aangedaan en gelukkig liep deze ook nu direct door! Later op de avond gaf je aan enorm misselijk te zijn en moest je overgeven. Hier kwam uiteindelijk niet veel uit, maar vervelend vond je het wel! Dit heeft je enorm moe gemaakt en bovendien is er nog even bezoek voor je geweest, maar zagen dat je erg vermoeid was en zijn daarna met papa en mama meegegaan naar het Ronald McDonald huis.

Hopen dat je je morgen beter voelt kerel!

Foto’s

2 Reacties

  1. Anneke lazeroms:
    24 februari 2016
    Kanjer Bram ! volhouden maar en plezier met je nieuwe kamergenoot ook al is ie wat ouder;-) Veel sterkte en knuffels voor jou, Ma.Pa, Anouk en Oma
  2. Anja dogger:
    25 februari 2016
    Kippenvel bij het lezen van de verslagen. Je bent een enorme bikkel Bram en papa, mama en Anouk zijn dit ook. Niet makkelijk om dit te zien bij je zoon en broertje. Je bent een doorzetter, sterkte kerel.

    Anja en Jan