Dag 4 in het UMCG (22 februari 2016)

Vanmorgen toen we bij je kwamen, konden we al wel aan je zien dat je je niet helemaal lekker voelde. Je gaf wel aan goed te hebben geslapen! Je had niet veel te vertellen. Je had ontzettend veel last van je catheter en/of je buik (pijncijfer was een 10)! Je had gebeld, maar de verpleging kon niet bij je langs komen omdat ze rondes liepen met de artsen op de afdeling!!

Maar Jaap-Willem (verpleger) kon met een toverzalfje wel de pijn verlichten bij je catheter. Twee chirurgen (waaronder mw. Bruggink) en 2 assistent artsen kwamen bij je langs. Ze hebben vooraf al overleg over je gehad en wilden ons en jouw nog eens spreken. Je was zelf niet spraakzaam en hebben wij voor je gedaan en ook onze bevindingen gegeven. Nu bleek dat je eerdere bloed waardes waren gestegen met 100, maar ook met 100 weer gedaald waren! Zoals de artsen vertelden is het niet alleen afhankelijk van je waardes in je bloed maar ook je andere organen (maag en darmen) en of je eetlust hebt. Ze hebben ook nog even je wond bekeken en besloten dat er bij andere krammetjes nog veel viezigheid uit kwam. Daarom hebben ze weer 4 krammen verwijderd en direct even je wond gespoeld. Wat was je weer dapper terwijl de chirurg de krammetjes verwijderde en ook tijdens het spoelen!

De pijn van je catheter hebben wij ook bij de chirurgen aangegeven. Besloten is om je morfine te verlagen en te kijken of je zonder zou kunnen, zodat ze morgen je catheter eruit kunnen halen! Ze hebben ook je infuus van je linkerhand verwijdert en zoals de chirurg zei, elke dag een slangetje minder. Wij hebben dit uiteraard toegejuicht!

Wij hebben je rond het middaguur even lekker laten liggen en zijn gaan shoppen in Groningen. Bij terugkomst bleek er een hele grote doos naast je bed te staan en je wist zelf niet hoe die daar kwam. Wij hebben hem samen opengemaakt en er verscheen zelfs een glimlacht (smiley) op je gezicht. Dit heeft je goed gedaan en hangt mooi achteraan je bed!

Je gaf nadat wij hadden gegeten aan dat je een windje had gelaten. Hier waren wij nu heel blij mee, dit betekend dat je darmen na lang te hebben stil gelegen eindelijk weer gaan werken. Hierdoor zul je vanaf nu ook weer meerdere krampen krijgen, wat ook weer pijnlijk zal zijn aan je wond!

Vandaag wilde je nog geen slokje drinken. Je voelde je de hele dag al misselijk en aan het begin van de avond terwijl je net lag te slapen moest je overgeven (terwijl je niets had gegeten of gedronken). Je saturatie (zuurstof in het bloed) was erg laag na het overgeven en daarom is besloten om je zuurstof weer te verhogen naar je eerdere niveau van 2 liter.

Wij hebben nadat alles weer rustig was je toegedekt om je te laten slapen en hebben verpleger Ben verteld dat wij naar ons hotel zouden gaan. We konden via de regie verpleegkundige weer inchecken bij het NH hotel aan de overkant van de straat (daardoor een speciaal kortingstarief van het umcg). Moesten morgen wel weer even vragen aan de dagverpleging of er al een plekje in het Ronald McDonald huis vrij is. Het blijkt dat we nu als tweede op deze lijst vermeld staan. Nu maar hopen dat er eindelijk een plekje voor ons is daar! Geen gesleep meer met onze spullen van en naar de auto en alles in tassen te laten staan!